ΗΘΟΠΟΙΟΣ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΦΩΣ
«Μη φοβάσαι το τρακ. Πηγαίνει πάντα εκεί, όπου υπάρχει ταλέντο»
Σχεδόν είκοσι χρόνια έχουν περάσει από το θάνατό του και οΔημήτρης Χορν θεωρείται ο πιο γοητευτικός χαρισματικός
Έλληνας ηθοποιός. Η αξεπέραστη χάρη, το χιούμορ και η λάμψη του έχουν στοιχειώσει τις οθόνες. Καθηλωτικά γοητευτικός και ταλαντούχος, ο Χορν μάγευε όσο κανένας άλλος πρωταγωνιστής τις γυναίκες. Ο Χορν βγήκε στη σκηνή βρέφος, μόλις επτά μηνών στην αγκαλιά της μεγάλης ηθοποιού και νονάς του Κυβέλης. Μαζί της εμφανίστηκε άλλες δυο φορές στη σκηνή, σε ηλικία δυο ετών και αργότερα έφηβος πιά στη Νόρα του Ίψεν.
Γεννημένος το 1921 ο Χορν ήταν γιός του αξιωματικού του Βασιλικού Ναυτικού και θεατρικού συγγραφέα Παντελή Χορν και της Ευτέρπης Αποστολίδου. Αδελφός του ήταν ο δημοσιογράφος και εκδότης Γιάννης Χορν. Ο Χορν αποφάσισε πολύ νωρίς για τον επαγγελματικό του προσανατολισμό και φοίτησε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, κοντά σε μεγάλους δασκάλους όπως οι Ροντήρης, ο Βεάκης και ο Μουζενίδης.
Παρόλο που η καριέρα του στο θέατρο είναι μεγάλη και σημαντική αυτό που τον έκανε ευρέως γνωστό και στους επόμενους ήταν οι μόλις δέκα ταινίες στις οποίες πρωταγωνίστησε, βάζοντας τη ανεξίτηλη σφραγίδα του στους ρόλους που υποδύθηκε όπως ),«Κάλπικη λίρα». «Μια ζωή την έχουμε», «Κυριακάτικο ξύπνημα», «Αλίμονο στους νέους». Όμως στο θέατρο θριάμβευσε πολλές φορές με τη συγκλονιστική του ερμηνεία σε πολλούς ρόλους όπως στον Ερρίκο Δ’, Ριχάρδο Γ’, Σλουθ, Δον Ζουάν και στον Αρχιμάστορα Σόλνες του Ίψεν, την τελευταία του εμφάνιση στο θέατρο.
Και η φωνή του έμεινε για πάντα χαραγμένη στη συλλογική μνήμη αλλά και στις στροφές των πικ απ στην φράση «ηθοποιός σημαίνει φως» από την ερμηνεία του, το 1952 στην οδό Ονείρων.
Από την Εντίθ Πιαφ στην Έλλη Λαμπέτη
Ο Δημήτρης Χορν παντρεύτηκε μέσα στην Κατοχή την πρώτη του γυναίκα, Ρίτα Φιλίππου. Τέσσερα χρόνια αργότερα, γνωρίζει τηνΕντίθ Πιαφ, η οποία ήρθε στην Αθήνα για δύο εμφανίσεις στο «Κοτοπούλη». Ο 25χρονος ηθοποιός τη γοητεύει και η Πιαφ τον ερωτεύεται τρελά. Η επιστολή, η οποία πουλήθηκε σε δημοπρασία στην Αθήνα το 2008 έγραφε: «θα σε περιμένω όσο καιρό χρειαστεί ... σ’ αγαπώ όσο δεν αγάπησα ποτέ κανέναν. Τάκη, μη μου πληγώσεις την καρδιά!».
Από το 1952 αρχίζει να συνεργάζεται με την Έλλη Λαμπέτη με την οποία έζησαν έναν μεγάλο έρωτα που απασχόλησε σε όλη τη διάρκειά του, στα επτά χρόνια που κράτησε το κοινό και τον τύπο της εποχής. Η σχέση του ήταν ταραχώδης, με απίστευτες σκηνές ζήλιας από τη μεριά της Λαμπέτη και η φλόγα του έρωτά τους δε μπόρεσε να κρατηθεί ζωντανή. Ο Χορν έλεγε αργότερα ότι«δεν ήταν η γυναίκα της ζωής μου ...». Η επαγγελματική συνεργασία του με την Λαμπέτη περιελάμβανε τη δημιουργία δικού τους θιάσου αλλά και την κοινή τους εμφάνιση σε ταινίες που άφησαν εποχή. Κυριακάτικο ξύπνημα του Μιχάλη Κακογιάννη το 1954, την Κάλπικη λίρα του Γιώργου Τζαβέλλα το 1955 «και το Το κορίτσι με τα μαύρα και πάλι του Μιχάλη Κακογιάννη το 1956.
Η σχέση τους ήταν σχεδόν μυθική, η εμφάνιση ενός ερωτευμένου ζευγαριού στη σκηνή λειτπυργούσε σαν μαγνήτης στους Αθηναίους. Σε όσους έλεγαν ότι η Λαμπέτη ήταν ο μεγάλος έρωτας της ζωής του τα επόμενα χρόνια ο Χορν το διέψευδε. Δέκα χρόνια αργότερα παντρεύτηκε με την Άννα Γουλανδρή, με την οποία γνωρίζονταν από πολλά χρόνια. Πνευματικό τους παιδί είναι το Ίδρυμα Γουλανδρή-Χορν για τη μελέτη του ελληνικού πολιτισμού.
Ο Χορν από πολύ νωρίς στην καριέρα του, και συγκεκριμένα το 1944, συγκρότησε δικό του θίασο (από κοινού με τη Μαίρη Αρώνη) και λίγο αργότερα συνέπραξε με τη Βάσω Μανωλίδου. Το 1945 συνεργάστηκε με τον θίασο της Μελίνας Μερκούρη και κατόπιν επιστρέφει στην αγκαλιά του Βασιλικού Θεάτρου, όπου θα παραμείνει μέχρι το 1950. Τα επόμενα δύο χρόνια, ο Χορν θα ταξιδέψει στην Αμερική και την Αγγλία για να δει παραστάσεις στο εξωτερικό και να εμβαθύνει στην τέχνη του και το 1953 επιστρέφει στην Ελλάδα, έτοιμος να μαγέψει τα πλήθη.
Από τις πιο δημοφιλείς στιγμές της καριέρας του ήταν η ραδιοφωνική εκπομπή του με τίτλο «Ο Ταχυδρόμος Έφτασε». Με μια σουρεαλιστική ειρωνεία στη φωνή του, διάβαζε φανταστικά γράμματα ακροατών, σε κείμενα του Κώστα Πρετεντέρη, ενώ συμμετείχε και σε πολλά ραδιοφωνικά θεατρικά έργα.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του ήταν χτυπημένος από τη νόσο Αλτσχάιμερ. Ο Δημήτρης Χορν άφησε την τελευταία του πνοή στις 16 Ιανουαρίου 1998 έπειτα από πολύμηνη και
άνιση μάχη με τον καρκίνο. Μετά τον θάνατό του, καθιερώθηκε στη μνήμη του το Βραβείο Χορν για τον καλύτερο πρωτοεμφανιζόμενο άντρα ηθοποιό.
Ο Χορν υπήρξε ένας μύθος και ηθοποιός-ορόσημο μιας ολόκληρης γενιάς. Άνθρωπος χαρισματικός και πληθωρικός με μύθο μεγαλύτερο από τα υποκριτικά του χαρίσματα ο Χορν ήταν ένας μποέμ, καλαίσθητος και αριστοκρατικός άνθρωπος με φινέτσα και χάρη ευρωπαϊκή, μια μοναδική, αξεπέραστη και ανεπανάληπτη περίπτωση στην ελληνική σκηνή της τέχνης.
______________
